Dekonstrukcja tamy czyli radosny strumień sympatii

Skoro początek roku (znaczącej przewagi słonecznych dni w ramach najbliższych
365 dób Szanownym Państwu życzę!;), to czas uporządkować zaległe sprawy i przejrzeć rzeczy odłożone na "kiedy znajdę wolną chwilę", okupujące rozliczne półki i półeczki.
Niby przeczuwałam, ale dopiero dziś zorientowałam się, ile ich się nazbierało;)

Zatem dzisiejszą notkę sponsorują przemiłe wyróżnienia i niemniej sympatyczne odpytywanki oraz to, co dzieje się z zawartością dziecięcego kalendarza adwentowego, gdy rodzicielka testuje nowe, rękodzielnicze techniki;)
Np.:

To ostatnio, a wcześniej:

W sierpniu, zeszłego już roku, będąca całkowicie orzeszki Squirk z bloga "Chaotyczna neutralna" postanowiła, że wykorzysta blogosferowy łańcuszek:

 

i sprowokuje mnie do opowiedzenia o sobie, w ataku ekshibicjonizmu, rzeczy, których nikt
o mnie nie wie i się nawet nie spodziewa (jak Hiszpańskiej Inkwizycji, oczywiście). Przynajmniej, jeśli chodzi o blogowych Niktów:) Dziękuję za pacnięcie, o Cierpliwa Squirk!
Jak widać - tajemnice trzeba ze mnie wyciągać wołami, pół roku dojrzewania chyba jednak wystarczy?
Kogo ciekawość zżera już teraz, zapraszam na koniec posta - tam znajdziecie listę,
jak na spowiedzi:)

***

W październiku:  niezwykle kreatywna Agi z "Agilionu" sprawiła mi niesamowitą przyjemność wyróżniając mnie na swoim blogu. Dziękowałam już w komentarzach, teraz jest bardziej oficjalnie. Ja również lubię do Ciebie zaglądać, Agi:) I bardzo polecam - pozwiedzajcie włości tej kreatywnej osóbki.

Zasady przekazania wyróżnienia kolejnym osobom są bardzo proste:

1) skopiuj obrazek wyróżnienia i umieść go na swoim blogu;

2) podziękuj osobie, od której otrzymałaś wyróżnienie;

3) przekaż wyróżnienie 5 innym blogom, które mają mniej niż 200 obserwatorów.

Jeśli zatem jeszcze nie byliście, to zachęcam do poznania bliżej:

- Dodgers i jej znakomitych dziergań i przędzeń (teraz z dodatkowym Królikiem)
na  "Ja to mam w genach"

- technicznie rozważnej i zwiewnie romantycznej Podwiatr z jej fotograficznym blogiem

- surrealistycznie uśmiechniętej Emi rysującej "Człowieka z szuflady"

- CzaryMaryDori, która odważnie eksperymentuje z łączeniem technik,
tworząc radosną biżuterię

- Ani z "klimaty moje"  - mistrzyni w pracy z papierową wikliną

***

W listopadzie: refleksyjna z natury Zdrowiejka, , znana, w niektórych kręgach, jako "Kucharka Zen", zadała mi 11, specjalnie na tę okazje wyjętych z siebie, pytań, w ramach łańcuszka
-wyróżnienia:

Bardzo, bardzo Ci dziękuję. Tym bardziej, że: ,,Nominacja  do Liebster Award jest otrzymywana od innego blogera w ramach uznania za "dobrze wykonaną robotę" Jest przyznawana blogom o mniejszej liczbie obserwatorów więc daje możliwość ich rozpowszechnienia. Po odebraniu nagrody należy odpowiedzieć na 11 pytań otrzymanych
od osoby, która Cię nominowała. Następnie Ty nominujesz 11 osób (informujesz ich o  tym) oraz zadajesz im 11 pytań. Nie wolno nominować bloga, który Cię nominował."

Robi się poważniej, "dobrze wykonana robota" zobowiązuje, ilość oczekiwanych informacji wzrasta, zatem jest szansa na całkiem sporą opowieść.
Wygląda na to, że podzielę to radosne, karnawałowe sypanie konfetti, wyciętego
z sakurakowego życia, na dwa posty;) Także spodziewaj się niespodziewanego, Zdrowiejko,
i to już na dniach.

***

W grudniu: niezwykle wprost wytrwała Squirk zadała mi następne 11 łańcuszkowych pytań, mając zapewne nadzieję, że odpowiem hurtem i wskażę kolejne, niewinne osoby, którym będziemy mogli radośnie spamować w komentarzach:) Ano, Nadzieja okazała się matką całkiem mądrego Dziecka, ponieważ rzeczywiście się wykwiczę (właśnie spostrzegłam, że Karolinabc też mnie pogania;) 
W następnym poście  - dwie 11tki od dwóch niesamowitych Kobiet - prawie jak mecz Ligi Mistrzów;)

***

Jako przerywnik niemuzyczny - kolejna część biżuterii adwentowej.
Fimo, koraliki, sznurkowe bransoletki, koniki drewniane, fotele bujane, brakuje tylko cukrowej waty;)

 ***

A teraz, długo oczekiwana... tararam tararam!

Skrócona, tendencyjna  i mocno niepełna lista rzeczy, których o mnie nie wiecie

(czyli jak na blogowej spowiedzi;) 

1. W okresie licealnych burz i poszukiwań, przeszłam na wegetarianizm. Podeszłam do tego naukowo, zakupiłam literaturę fachową, komponowałam posiłki uwzględniając wszystkie potrzebne do syntezy białka aminokwasy, testowałam dziesiątki odmian fasoli (adzuki na zawsze odcisnęła swoje piętno na garnkach mojej Mamy), próbowałam produkować tofu...;)
Trwało to całe dwa lata. Złamałam się dopiero pod wpływem hipnotycznie pachnącego, upieczonego przez Mamę indyka, który został w swoim kuszącym, chrupiącym skórką stanie, pozostawiony podstępnie na kuchennym blacie... Eeehh... Rodzice nastolatków powinni szkolić komandosów z technik perswazji;)))

2. Zawsze czytam kilka książek jednocześnie (i jak widzę nie jestem w tym odosobniona?;), najczęściej skrajnie różnych, branżowych wymieszanych z beletrystyką, reportażami i poezją. Ulubione, wielokrotnie czytane książki polecam z wyraźnym naciskiem (Z NACISKIEM! Nie mylić
z wtykaniem w ręce. Hmm. Czasem.) kolejnym znajomym, wychodząc z założenia, że fajnie jest poznawać kawałki światów innych ludzi. Działa to oczywiście w obie strony - z zachłanną radością zaczytuję się w książkach, które z ogniem w oczach polecają mi przyjaciele. Ukochane książki odciskają, według mnie, krawędzie kartek i pieczątki słów na osobowości czytającego:)

3. Nienawidzę prasowania. Bardzo żałuję, że naturalne tkaniny się gniotą i co jakiś czas próbuję udawać, że "to tak specjalnie, niezobowiązujący letni look, a projektant tego żakietu po prostu miał fantazję", ale tak poważnie - prasuję dwie rzeczy, które są mi na dany dzień potrzebne,
a pozostały stos upranych ubrań znika z widoku, upchnięty w szafie.

4. Jeśli akurat przypadkiem skończy mi się w domu czerwona herbata, którą piję zawsze
o poranku - mam dzień z głowy. Chodzę jak śnięta, kawa nie pomaga, moje uzależnienie jest nie do oszukania:)

5. Od wieków byłam absolutnie przekonana, że Płock leży gdzieś na południowym wschodzie,
w kierunku na Lublin. Pochodziła stamtąd jedna z moich przyjaciółek i tak jakoś... Pamiętam,
że poczułam się jak bohaterka filmu SF, tuż po teleportacji, gdy trafiłam na niego w końcu, jadąc na północ. Myślałam, że mam omamy, albo źle skręciłam i przejechałam bez sensu pół Polski;) Szczerze mówiąc - dalej nie wierzę, że rzeczywiście jest  tam, w środku, to na pewno jakaś większa zmowa...

6. Uwielbiam buty na obcasach i gdyby nie klimat - mogłabym chodzić tylko w szpilkach;)
Nawet botki na jesień mam na obcasie, kozaki zresztą też. A chciałabym zaznaczyć, ze kolejkę po wzrost załatwiłam w pierwszej kolejności. Na średniowysokich obcasach jestem o jakieś 20cm wyższa od mojego szwagra i w zasadzie tylko wtedy, gdy go widzę, trochę mnie rusza sumienie;)

7. Nie oglądałam ostatniego sezonu "Housa". Z premedytacją.

W ogóle nie oglądam TV, mogłaby dla mnie nie istnieć, telewizor mam na potrzeby Młodej (nałogowo
- Animal Planet i NG) oraz do oglądania filmów na DVD. Za to w trakcie wizyt u Rodziców, można mnie znaleźć w środku nocy, z zamglonym wzrokiem, przeskakującą po kanałach z programami wnętrzarsko-architektonicznymi i pokazami mody;)))

8. Zaczytuję się ostatnio w opowiadaniach z fandomu serialu "Sherlock" BBC, w większości napisanych po angielsku (na razie jest mało dobrych, polskich tłumaczeń). I chętnie powtykam
w ręce, znaczy się tego, polecę z naciskiem, co ciekawsze;))
Gdybym miała magiczną moc kształtującą umysły, to w pierwszym rzucie sprawiłabym, żeby ludzie rozumieli wzajemnie strukturę głęboką swoich wypowiedzi i szanowali się na tym głębszym poziomie (zlikwidowałoby to 3/4 problemów w komunikacji;), a następnie, jednym pstryknięciem, włączyłabym wszystkim skrajne uwielbienie dla "Sherlocka" w wersji BBC. No co? Dobra obsesja jest dobra:))

9. W muzeach zawsze staram się dotykać eksponatów, nawet jeśli nie wolno. Zwłaszcza jeśli
nie wolno;) Ukradkiem, za plecami ochrony. Samo oglądanie - to za mało. Lubię poczuć pod palcami gładkość drewna, szorstkość metalu, chropowatość farby. Sprawdzić, czy XVI wieczny alabaster jest nadal wypełniony ciepłem włoskiego słońca:) Obawiam się, że część galerii może szykować właśnie gustowne, ostrzegawcze plakaciki  z moim zdjęciem...

Hmm...
Może na dziś już wystarczy?:)
Miłej nocy Państwu życzę. Niech Wam się wyjątkowo dobrze rozpoczyna ten Całkiem Nowy Rok.